تعیین حداقل سطح مناسب بررسی الگوی پراکنش مکانی برودار (quercus brantii lindl.) در توده های کمتر دخالت شده جنگل های مریوان با استفاده از تابع k رایپلی

جنگل های ناحیۀ رویشی زاگرس امروزه به علت قطع بی رویه و چرای مفرط غالباً به حالت مخروبه درآمده اند، ولی با این حال هنوز می توان مناطقی را یافت که به دلایل گوناگونی، چون دور از دسترس بودن یا مقدس بودن، کمتر تخریب شده اند. از این مناطق می توان به عنوان مناطق شاهد یا الگو در مدیریت و برنامه ریزی سایر مناطق جنگلی استفاده کرد. در این پژوهش به نحوة پراکنش درختان در سطح افق (الگوی مکانی)، که از ویژگی های شاخص توده های جنگلی است، و نیز تعیین حداقل سطح مناسب برای بررسی آن، پرداخته شده است. بدین منظور سه سطح یک هکتاری جنگلی به ابعاد 100  ´100 متر در سه منطقۀ کمتر دخالت شده (قبرستان) در اطراف شهرستان مریوان انتخاب شدند که گونة غالب آن ها برودار بود. در داخل هر یک از این سطوح یک هکتاری، سه سطح مربع شکل دیگر به ترتیب با مساحت های 25/0، 5/0، و 75/0 هکتار به صورت تودرتو اجرا شد. سپس، موقعیت مکانی کلیۀ درختان در داخل قطعات یک هکتاری به روش فاصله ـ آزیموت تعیین و الگوی پراکنش مکانی درختان با استفاده از تابع k رایپلی به تفکیک قطعات مختلف بررسی شد. نتایج نشان داد که الگوی پراکنش مکانی درختان جز برای سطح 25/0 هکتار، کپه ای، و حداقل سطح مناسب برای این بررسی، 5/0 هکتار است.